Nickelodeon: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Nickelodeon.png|thumb|right|Nickelodeon]]'''Nickelodeon''' jest [[Budynki|budynkiem]] wprowadzonym w [[Wersja 2.05|wersji 2.05]]. | [[Plik:Nickelodeon.png|thumb|right|Nickelodeon]]'''Nickelodeon''' jest [[Budynki|budynkiem]] wprowadzonym w [[Wersja 2.05|wersji 2.05]]. Aktualnie, maksymalny poziom rozbudowy dla tego budynku wynosi 5. | ||
W Nickelodeonie możliwe jest uzyskanie dodatkowych punktów życia, energii lub motywacji w zamian za oglądanie reklam. Reklamy można obejrzeć pięć razy dziennie. | |||
Ilość przyznawanej energii, punktów życia lub motywacji zwiększa się przy | Ilość przyznawanej energii, punktów życia lub motywacji zwiększa się przy rozbudowaniu budynku na poziom 3 i 5 (w przypadku oglądania reklam w obcych miastach, otrzymamy bonus jak na poziomie 1). | ||
[[Plik:kino2.png|center| | [[Plik:kino2.png|thumb|480px|center|Okno Nickelodeonu]] | ||
W rzeczywistości nickelodeon był rodzajem kina powstałym w USA na początku XX wieku. | W rzeczywistości nickelodeon był rodzajem kina powstałym w USA na początku XX wieku. Charakteryzował się niewielkim ekranem, małą salą mieszczącą kilkadziesiąt osób i muzyką graną na żywo przez pianistę. Na początku był on umieszczany w sklepach, a właściciele pobierali opłatę w wysokości 5 centów (nickel) za wstęp. | ||
[[kategoria:budynki]] | [[kategoria:budynki]] |
Wersja z 10:15, 1 lis 2015
Nickelodeon jest budynkiem wprowadzonym w wersji 2.05. Aktualnie, maksymalny poziom rozbudowy dla tego budynku wynosi 5.
W Nickelodeonie możliwe jest uzyskanie dodatkowych punktów życia, energii lub motywacji w zamian za oglądanie reklam. Reklamy można obejrzeć pięć razy dziennie.
Ilość przyznawanej energii, punktów życia lub motywacji zwiększa się przy rozbudowaniu budynku na poziom 3 i 5 (w przypadku oglądania reklam w obcych miastach, otrzymamy bonus jak na poziomie 1).
W rzeczywistości nickelodeon był rodzajem kina powstałym w USA na początku XX wieku. Charakteryzował się niewielkim ekranem, małą salą mieszczącą kilkadziesiąt osób i muzyką graną na żywo przez pianistę. Na początku był on umieszczany w sklepach, a właściciele pobierali opłatę w wysokości 5 centów (nickel) za wstęp.